Otomobil

Kendi motorunu itici gücüyle işleyen kara taşıt aracı. Kullanılma amacına göre binek otomobili,zırhlı oto vs. çeşitlere ayrılır.Yüzyıllar boyunca insanlar,itici güç olarak insan ya da hayvan kuvvetini gerektirmeyen,kendi kendine yürüyen araçlar yapmayı düşlemişlerdir. 1449 yılında İtalya'da Jacopo Mariano ve 1455 yılında Roberto Valturio tekerleklerine rüzgarla hareket edebilen pervaneler takılı araba taslakları çizmişlerdir. 1482 yılın da da Leonardo da Vinci,ünlü yaylı arabasının planını çizmiştir. Yüzyıl kadar sonra,Tallemont des Reaux bu plandan yararlanarak bir araba yapmak istemiş,fakat yaptığı deneme başarısızlıkla sonuçlanmıştır.

1680 yılında İsaac Newton (Tepkıli) bir aracın projesi üzerinde çalışmıştır. Newton'un tasarladığı araç,dört tekerleğinin ortasında bir kazan bulunan ve bu kazandan arkaya doğru buharvererek,tepki ilkesine göre hareket eden bir arabaydı. Sağlanan enerji taşıtın ağırlığını hareket e getirme yeteneğinden çok uzak olduğundan bu fikirleri uygulama alanı bulamamıştır.

Buhar makinasının icadından sonra 1790 yılında, Nathan Read adında bir Amerikalı, iki tekerleği birer silindirli makineyle hareket eden,4 tekerlekli ve kendi kendine yürüyebilen bir arabanın patentini almıştır. Fakat kendi kendine hareket edebilen bir aracın içinde oturup arabanın hareketlerini denetlemeyi başaran ilk insan, Fransız mühendisi Nicolas Joseph Cugnottur. Ancak arabada ön tarafa konulan makinenin ağırlığı yüzünden arabaya yön verme güçlüğü bu tip araç üzerinde yapılan deneylerden 1771 yılında vazgeçilmesini zorunlu kılmıştır. 1828 yılında Fransa'da Marc Seguin,buharlı arabasında köşeleri dönerken tekerlekler üzerindeki baskının hafifletilmesi için difransiyel dişlisini kullanmıştır.

İskoçyalı James Watt da 1784 te verdiği ihtira beratı dilekçesinde (sokak) arabalarında buhar makinaları kullanmaktan söz etmiştir.İngiltere'de yaklaşık olarak 3 ton ağırlığında olan ve saatte ortalama 15-18 km.hız yapabilen buharlı araçlar geliştirilmiştir. Bu araçlar bir düzine veya daha fazla yolcu taşıyabiliyordu.Bu tür arabayı ilk kullanan Richard Trevithick'tir. 1821 yılında Julius Griffith'in ve 1825 te Goldsworthy Gurney'in buharlı postaları hizmete girmiştir. Walter Hancock adında bir İngilizde 1834 yılı Ağustos -Kasım ayları arasında bu tip  araçlarla dörtbin yolcu taşımıştır. Atlı araba işleticileriyle Demiryolu kampanyalarının Buharlı Arabaların gelişmesine şiddetle karşı koymaları bu alandaki ilerlemeye engel olmuştur.

Hafif buharlı taşıtlarda yakıt olarak kömür kullanılması pratik olmuyordu. Bu nedenle Albert de Dion 1880 lerde üç tekerlekli arabalarında akaryakıt kullanmaya başladı. 1890 yılında Leon Serpollet (Flaş) tipi patlamaz kazanı yaptı.1771 yılında Alesandro Volta elektrik kıvılcımı ile metan-hava karışımını tutuşturma deneyleriyle patlarlı motorların öncülüğünü yaptı. 1804 yılında İsviçreli İsaac de Rivaz gaz patlamasıyla devim gücü olan bir taşıt yaptı. Fakat geliştiremedi.

Akaryakıtla işleyen ilk arabayı yapan, Avusturyalı Siegfried Marcus'tur. Marcus ilk olarak 1865 yılında bir el arabasına motor takmış,on yıl sonra 3 araba daha yapmış,fakat bu buluşunu geliştirmek için herhangi bir teşebbüste bulunmamıştır.Otomobilin icadını tek bir isme bağlamak imkansızdır.Bununla birlikte otomobili ilk olarak bir endüstri ürünü haline getirenler Gottlieb Daimler (1834-1900) ile Karl Benz (1844-1929) adlı iki Almandır.

Daimler motorlarının yapım hakkını alan Fransız Panhard ve Levassor şirketi 1891 yılında yeni tip Panhard arabaları piyasaya sürmüştür.Gottlieb Daimler (Penhard sistemini) Cansaatt-Daimler yarış arabalarında kullanmıştır.Otomobilin gelişiminde bundan sonraki dönüm noktası,Daimler'in oğlu Paul ile Wilhelm Maybach ın (Mercedes) otomobili olmuş,Bu otomobil ilk olarak 1901 yılında piyasaya çıkmıştır.Böylelikle XX.Yüzyılın başında,piston motorlu otomobil bugünkü otomobillerin özelliklerini taşımaya başladı.