5 Nisan 2007 Perşembe

Baba Olmak...


Dereden tepedenciler,bugün bir babanın evlatları için yazdıklarına değineceğiz.
İnsanoğlu zenginliklerını ifade ederken varlıklarını,çeşitli şekilde açıklarlar.Kimisi,
dolar zengini,kimisi mark zengini,kimisi altın zengini gibi ifadeler kullanırlarve daha
binlerce misallere baş vururlar.Bende mecazi manada zenginligimi açıklamak istersem
elmas kıymetli bir madendir.Ben elması,varlıklarıyla benı mutlu eden çocuklarımı
elmas a benzeterek,zeniınlığimi bu şekılde ifade ederim.İki çocuğa ve iki elmasa
sahip olduğum ıçın,onları bu günlere gurur ve kıvançla bozulmadan muhafaza ettığimizden
gurur ve kıvanç duymaktayız. Ama biliyorsunuz ki tabiat kanunudur,gururlandığınız kem gözlerden sakındığınız,bu zenginliği ilanihaye kendinize saklayamazsınız.
Bu günlerde bu iki elmastan birin yuvadan göndermek zorunda kalacağımızdan üzülmemek
elde değıl,tabı ama sevinilecek önemlı bır husus,bu elması ınsan olarakele aldığımız zaman
benim kıymetlım,kızımın başka bır soyadı altında parlaması, tabı kı
gurur kaynağımız olacağı aşikardır.Onun gitmesıyle,kendımı çölün ortasında yapayalnız
kalacağımı biliyorum.ama tabiat kanununada karşı gelmeye,hiçbir adem oğlunun
hakkı yoktur.Onu mutlu görmek,duymak,işitmek,bu sonsuz yalnızlığımı göktekı yıldızlar gibi,beni aydınlatıp,gururla,sevgıyle,içimizdeki boşluğu dolduracaktır.Elimizde kalan, ikinci elmasın da yakın bır zamanda,uçacağının,sinyallerini algılar gıbiyim.
Tabiat kanunlarına karşı gelemeyeceğimize yukarıda bahsetmıştim.Ben ve sevgili
karım bütün zengınlığımız olan,evlatlarımızı hıçbir zaman,kalbimizden değil ama,
kişilikleriyle yuvadan uçup gidecekler.En büyük teselliğimiz onların mutluluklarını
duyduğumuz zaman ,tekrar zenginleşecegimizin bilincindeyiz.Hele bu elmasların çocukları
olunca zenginliğimizin bir kat daha artacağını bilerek,günün birinde kainatın sonsuz
derinliklerine giderken,mutlu insanların huzurunu taşıyacağımızın,değerli elmaslarımın
bilmesini isterim.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

sayın Özer Rayman abim;
yarım asırlık bir göztepeli olarak yazılarınızı okuyor, resimlere bakıyorum...İki senedir uğrayamadığım mahalleme duyduğum özlemimi birazcık gideriyorum.Duygu yüklüyüm tabi...Elinize sağlık efendim.
Umarım sağlığınız yerindedir. Benim annemler istasyon lojmanlarında geçirmişler genç kızlıklarının bir bölümünü.Dedem istasyon şefi imiş.Annemle aynı yaştasınız sizde.o eski resimlere bakmak bile mutlu ediyor beni inanın.Dediğiniz gibi riya,sahtecilik,arkadan konuşmaların olmadığı çook mutlu yıllarmış .Henüz yeni dünya düzeni kandırmacası olmayan güzel yıllar.Sizler bu mutluluğu çok daha fazla yaşadınız tabiki.Benim yaşımdakilerde kıyısından yakaladı birazcık..Neyse, Özen pastahanesi geçiyor yazınızda yani Turgut erdem amcamız,yanındaki küçük berber dükkanı sevgili ömer abimiz ;koltuğun üzerine tahta koyup bizi traş eden abimiz ...her ikiside ışıklar içinde yatsın Ayakkabıcı mahmut ustanın yanındaki dükkan bol kepçe lokantasıydı anımsarsanız.Muhittin kansu.İstasyon içinde gazete büfesi adem amca mutlaka anımsayacaksınız..
Sevgi ve saygılarımı yolluyorum efendim size.Çok mutlu oldum bu akşam inanın.Göztepe yi araştırırken size rasladım.Tekrar sağlıklı bir yaşam dilerim ailenizle beraber size.Nüvit Okay